Mianem amortyzacji określa się proces stopniowej utraty majątku trwałego firmy, wynikającej z jego fizycznego zużycia oraz postępu technologicznego. Majątek firmy, który podlega amortyzacji to środki trwałe, wartości prawne i niematerialne, budynki, budowle oraz inne składniki, które stanowią własności podatnika, ale są uznane za środki trwałe, czyli o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok, wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej.

Amortyzację majątku firmy należy zacząć w miesiącu następującym po miesiącu wpisania go do odpowiedniej ewidencji. Kończy się ona natomiast w momencie zrównania opisów z wartością początkową składnika majątku, postawienia go w stan likwidacji, sprzedaży lub stwierdzenia niedoboru.

Stawka amortyzacji to wyrażenie procentowe określające jaką część wartości danego składnika majątku można zamortyzować w trakcie roku.

Metody amortyzacji:

  • metoda liniowa – odpisy amortyzacyjne są równe przez cały okres użytkowania środka aż do jego całkowitego zużycia,
  • metoda degresywna – stawka amortyzacji jest malejąca (przedsiębiorca zakłada, że wydajność danego środka spada wraz z czasem jego użytkowania).

Specjalnym przywilejem dla tzw. małych podatników oraz osób dopiero zaczynających działalność gospodarczą jest amortyzacja jednorazowa. Polega ona na tym, że całą wartość danego składnika majątku wlicza się w koszty za jednym zamachem.